Weekendje Phnom Penh

Hallo iedereen,

Alweer een week voorbij, de tijd gaat echt heel snel! Het idee dat ik volgende week alweer op de helft ben is echt heel raar. Deze week zijn we in het weekend naar Phnom Penh geweest en de rest van de week hebben we op het kantoor gezeten. Deze week had ik bedacht een kaart te versturen, dus ik ben met een collega naar het postkantoor gegaan om daar mijn kaart te versturen. Daar wordt er heel moeilijk gedaan, ik moest van alles invullen. Nou alles ingevuld zeggen ze me dat het 36$ gaat kosten, dus ik zeg dat ze het maar moeten bekijken, dat ik dat echt niet ga betalen. Dat is gewoon de helft van mijn huur voor een maand. Nou toen kon het ineens ook met postzegels en zonder moeilijke papiertjes voor 1,1$. Dat was ook weer geregeld. Er komen nog meer kaartjes aan, maar ik moet aan mama nog even wat adressen vragen.

De rest van de week heb ik me voornamelijk bezig gehouden met de uitwerking van alle gegevens. Alle gegevens moesten met elkaar vergeleken worden en er moesten conclusies getrokken worden. Veel dingen moesten opgezocht worden, dus daar is ook nog veel tijd in gaan zitten. Gelukkig heb ik gisteren alles enigszins uitgetypt. Nu moeten we met de visie beginnen en concrete verbeterpunten en oplossingen vinden. Verder heb ik nogal ruzie gehad met de fosfaatgehaltes. Ze waren veel te hoog voor het water dat we getest hadden. Dus we hebben maar een mail naar het bedrijf gestuurd of er een logische verklaring voor was. Ook hebben we een nieuw persoon op het kantoor. Een stagiair van een andere universiteit. Ook hij was erg gecharmeerd van Elske’s blonde lokken. Hij zou het ook erg jammer vinden wanneer hij ons niet meer zou zien. Er was ook een enorm grote mega vliegbeest gespot door Elske. Dus op zoek naar dat beest en zorgen dat hij dood ging. Ik heb hem gelukkig niet gezien, maar het was het einde van de dag en mochten dus al snel naar huis.

Op vrijdag avond zouden we naar Phnom Penh gaan met de bus. Wij waren weer op het pleintje aan het wachten in de hoop dat er een bus langs zou komen. Er waren ook nog vier andere mensen aan het wachten. Na een half uur te hebben gewacht en nog geen bus te hebben gezien hadden de andere mensen een taxi gebeld. Ze vroegen of wij ook mee wilde, dus wij hebben de voorstoel met zijn tweeën gedeeld. Onderweg werd ons weer prachtige karaoke muziek voorgeschoteld. Daar wist Elske mooi de Nederlandse ondertiteling bij te geven. Ook kwamen we een man op de brommer tegen die kuikens achterin een kooitje had. Helaas was hij er onderweg een paar verloren.

In Phnom Penh aangekomen hadden we ene tuktuk genomen naar Okay Guesthouse. Een heel fijn guesthouse met prima kamers en een goed systeem, je kon er bijvoorbeeld ook dingen in de kluis leggen. Vrijdagavond zijn we ook nog naar de nachtmarkt geweest en hebben daar wat gegeten. Daarna zijn we heerlijk gaan slapen en hebben in de ochtend heerlijk genoten van een tosti met kaas.

In de ochtend zijn we naar het Tuol Sleng Genocide Museum gelopen. Dat is iets wat hier dus echt niet kan, lopen. Als je heel rijk bent heb je een auto, de gewone mensen hebben een brommer, de kinderen hebben een fiets en lopen is voor als je helemaal niets hebt. Dus na 30 tuktuk ritjes te hebben afgeslagen waren we bij het museum aangekomen. Het museum is heel indrukwekkend. Er zaten gemiddeld 300-400 gevangenen, die om de meest domme redenen zijn vastgezet. Zo was er een die had teveel stof gebruikt voor het maken van kleding, dus die werd vastgezet. Ook geleerden werden gezien als slecht en werden opgesloten. Dan werd niet alleen die persoon vastgezet maar zijn hele gezin. Iedereen, niet alleen de gevangenen moest het doen met twee lepels rijst. Ze werden in S21 (zo heette Tuol Sleng eigenlijk) vastgehouden voor een verklaring en werden vervolgens vermoord op de Killing Fields. Er waren veel martelmaterialen te zien en ook heel veel foto’s van mensen die daar zijn vermoord. Ook waren er verhalen te lezen van mensen die onder het gezag van Pol Pot leefde en mensen die door het leger vastgehouden werden. Zo waren er verhalen van mensen die hun eigen urine moesten drinken om niet uit te drogen. Mensen werden vastgehouden door het Khmer leger in een grot ter ‘bescherming’ voor het Amerikaanse leger. Omdat kinderen tot de drie jaar gevaarlijk waren omdat ze geluid maakte moesten die maar dood. Zo waren er nog veel meer verschrikkelijke verhalen.

Nadat we het museum hadden gezien zijn we verder gegaan naar de Russische markt. Daar hebben we even rondgelopen en heb ik een ontzettend leuk kaarsen houdertje gekocht waar je een dekseltje op kan zetten en dan worden er figuurtjes op de muur geprojecteerd. Vervolgens hebben we de tuktuk genomen naar Wat Phnom. Wat Phnom is een tempel die oorspronkelijk in 1373 is gebouwd voor vier Boeddhabeelden. Deze Boeddhabeelden zijn aangespoeld in de Mekong en werden door de vrouw Penh gevonden. Voor veel Khmers is Wat Phnom een hele heilige plaats en is het de ontstaanswijze van Phnom Penh. Alle gebouwen zijn al een paar keer vernield en vervolgens weer opgebouwd.

Op de weg terug naar het Guesthouse zijn we een KFC tegengekomen. Dus wij dachten laten we daar maar wat eten, maar net als in Nederland is het altijd toch weer een beetje teleurstellend wanneer je er weer uit komt. Het was wel grappig want op de deur stond dat het geopend was tijdens buisness hours. Van maandag t/m zondag van 8-22 uur, dat was toch even anders dan de Nederlandse buisness hours. Vervolgens zijn we doorgelopen en kwamen we het cupcake café tegen. Helemaal in Engelse kitch ingericht. Dus wij daar een smoothie en ik natuurlijk een cupcake gehad. Dat was toch wel lekker, want toetjes kennen ze hier niet zo en echt lekkere cake had ik ook nog niet gehad. Toen we terug kwamen bij het guesthouse hebben we voor de ochtend erop een zonsopgang boottocht geboekt. Deze was er eigenlijk niet, maar als je dan 5$ extra betaald wordt er even gekeken wanneer de zon opkomt en kan je de zonsopgang bekijken. Vervolgens zijn we doorgegaan naar de massage. Ik ben over mijn angst heen gestapt en we hadden een voet en Thaise massage combi genomen. Helaas had mijn masseuse er geen zin in en vond ik er eigenlijk helemaal niets aan en dat voetgebeuren hoeft voor mij ook niet meer. Die avond hadden we besloten maar een heel lekker uit eten te gaan. We hebben het restaurant geselecteerd op de toetjes en we hadden er een gevonden waar ze crème brulee hadden. Dus we hebben heerlijk gegeten daar en zijn vervolgens nog even doorgelopen naar de nachtmarkt. Toen zijn we weer terug gegaan naar het Guesthouse om nog 4 uurtjes slaap te halen, want om half 5 werden we weer opgepikt.

Die ochtend hadden werden we naar de boot gebracht en hebben we heerlijk de zonsopgang bekeken. We hadden de boot voor onszelf en je zag eigenlijk ook geen andere bedrijfjes die weggingen voor de zonsopgang. Dat was wel even heerlijk rustig. Je zag de stad ontwaken van een afstandje en dat was erg leuk om te zien. Ook zijn we naar de flooting village gevaren. Dat is een dorpje dat op het water is gebouwd. Daar zie je ineens dat er toch wel erg veel armoede is in zo’n grote stad. Sommige mensen leven in een bootje met een soort ronde overkapping eroverheen ter grootte van een roeiboot. Daar leven ze dan met drie personen. Toen we na anderhalf uur weer terug waren hebben we ontbeten en om 8 uur zijn we naar het Royal Palace gegaan. Daar hebben we een beetje rondgelopen, maar we waren beide best wel moe. Toen hebben we besloten om de maar naar het busstation te gaan. We kwamen aan om 11 uur en om 14.45 zou er een bus gaan. We hebben maar gelunched en een beetje in het winkelcentrum rondgehangen. Met een uur abuus zaten we een uur te vroeg klaar voor de bus, dus we hebben maar gewoon gewacht. Toen we de bus uitstapte zijn we eerst nog even naar de baas thuis gegaan. Daar mochten we nog meegenieten van de kwarteleieren met semi kwartel er nog in. Doe mij maar gewoon het ei of de kwartel maar niet de tussenfase. Daar kwamen we erachter dat we de tassen met boodschappen in de bus vergeten waren, dat was niet heel handig. Ook ben ik nog even beltegoed gaan halen en op de weg daar naartoe begon er een jongetje de longen uit zijn lijf te huilen omdat hij mij eng vond. Daarna zijn we heerlijk gaan slapen, zodat we maandag nog een beetje fris en fruitig op het kantoor aan konden komen.

Heel veel liefs,
Janneke